ၾကင္နာစြာ ေဖးကူတက္တာခ်စ္စရာ့ မေနာေလအလား
ဂရုဏာခြန္အား ႀကီးမားေစတာ
က်မခ်စ္သူပါ..။
ညင္သာစြာ ေျပာဆိုတက္တာ
ငွက္ေလးေတြရဲ႕ ေတးဆိုသံအလား
ေရႊနာ၀င္မွာ ခ်ိဳသာေစတာ
က်မခ်စ္သူပါ..။
ျဖဴစင္စြာ ခင္တြယ္တက္တာ
ျမဴႏွင္းမႈံ ေလးေတြအလား
ရင္မွာအစဥ္သာ ေအးခ်မ္းေစတာ
က်မခ်စ္သူပါ..။
ၾကယ္စင္ေလးလို လင္းလက္ေစတာ
ဘ၀ရဲ႕ ေရာင္စဥ္ေလအလား
လရိပ္ေလးလို ေအးျမေစတာ
ေႏြးေထြးမႈေတြ အစဥ္အၿမဲေပးတာ
အာရံုဦးရဲ႕ အလင္းေရာင္ေလအလား
အေတြးဘ၀င္ကို ခ်မ္းေျမ့ေစတာ
က်မခ်စ္သူပါ..။
နံနက္ခင္းတိုင္ကို အသက္၀င္ေစတာ
ႏူးညံ့တဲ့ ကဗ်ာေလအလား
ကာရန္တိုင္းကို လွပေစတာ
က်မခ်စ္သူပါ..။
မိုးေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္ေတြလို
မိုင္ေပါင္းကုေဋ ေ၀းေနပါေစ
ႏွလံုးသားခ်င္း ဆက္သြယ္ထားတယ္။
ျဖတ္မရတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔
ေမတၱာတရားရဲ႕ စြမ္းအားေၾကာင့္
ခံစားခ်က္တိုင္းမွာ အသက္၀င္ကာ
ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္ေတြက
ဟန္ခ်က္ညီညီကခုန္လို႔
လွပခဲ့တယ္...။
လွပခဲ့တယ္...။
မွတ္ခ်က္။ ။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ က်မႀကိဳက္တဲ့ ဒီပံုေလးေၾကာင့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္....။
No comments:
Post a Comment