ရင္ေတြကြဲအက္
အသည္းေပါက္မတက္ ခ်စ္ခဲ့လည္း
ေျဖသိမ့္မရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြအတြက္
နာက်ည္းမႈေတြ ရင္မွာပိုက္
ရူးမိုက္ခဲ့တယ္...။
အမုန္းတစ္ခုေၾကာင့္
အနားေရာက္လာတဲ့ အမွားတစ္ခုကို
မျမင္ခ်င္ေယာင္ ေရွာင္လႊဲခ်င္ေပမယ့္
ျပင္းထန္တဲ့ ညွိဳးခ်က္ေတြကို
တားမရခဲ့တယ္...။
မလြမ္းေတာ့ဘူးေလ
ေမ့ပစ္ႏိုင္ေအာင္ ငါႀကိဳးစားမယ္...။
မေဆြးေတာ့ဘူးေလ
ႏွလံုးသားေလးကို ငါတားဆီးမယ္...။
မငိုေတာ့ဘူးေလ
မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ငါထိန္းခ်ဳပ္မယ္...။
မခ်စ္ေတာ့ဘူးေလ
မင္းအေၾကာင္းေတြကို ေမ့လိုက္ေတာ့မယ္...။
လည္ျပန္ကာ မၾကည့္ေတာ့ဘူးလို႔
ငါ့စိတ္ကို မာန္တင္း
ႏွလံုးသားက နာက်င္ေနလည္း
ဒီေ၀ဒနာကို အၿပံဳးယဲ့ယဲ့နဲ႔ျခယ္ကာသ
နင္မျမင္ေအာင္ ေက်ာခိုင္းလို႔
ႏႈတ္ဆိတ္ကာ သြားေတာ့မယ္
ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ကြယ္...။
No comments:
Post a Comment