ဒီအာရံုဦးမွာ
နံနက္ခင္းကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ဖို႔
ေက်းငွက္တစ္ခ်ိဳ႕က သံစဥ္ခ်ိဳခ်ိဳ
ဆိုေတးသီလို႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနေပမယ့္
ရင္ထဲမွာေတာ့ ႏြမ္းေနခဲ့တယ္...။
ခါတိုင္းလိုပါပဲ
ဒီမနက္ခင္းမွာ
ေနေရာင္ျခည္ေတြ ကလန္႔ကာဖြင့္ေတာ့
ျဖာလဲစီးဆင္း ေနျခည္မင္းက
ပါးျပင္ထက္၀ယ္ ရႈိက္နမ္းလို႔ႏႈိးေပေမယ့္
ရင္ထဲမွာေတာ့ လြမ္းေနခဲ့တယ္....။
ခါတိုင္းလိုပါပဲ
မနက္ခင္းေလးမွာ
မဂၤလာပါလို႔ အခ်ိဳသာဆံုးအၿပံဳးေတြပန္ဆင္
ရင္ထဲက ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေပမယ့္
စိတ္တိုင္းက်ေဖ်ာ္စပ္
ငါသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္က
အရမ္းကို ခါးလြန္းေနျပန္တယ္....။
ခါတိုင္းလိုမဟုတ္တဲ့ ဒီေန႔ရက္မွာ
အေတြးေတြရြက္လႊင့္ ကမၻာပတ္ရင္း
ေျပာင္းလဲမႈေတြၾကား
အမုန္းခါးခါးကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ အေ၀းဆံုးကိုေမာင္းထုတ္လို႔
ျပတင္းတံခါးကို အသာအယာဖြင့္ေတာ့
ေလေျပခ်ိဳက ေဆာင္ယူလို႔ေပးတယ္ကြယ္....
ငါသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ပန္းစံပယ္ရဲ႕သင္းရနံ႔ကို
ရင္ခြင္ခန္းရဲ႕ အတြင္းဆံုးနံရံထိ
ရႈိက္နမ္းခြင့္ရခဲ့တယ္.....။
မွတ္ခ်က္။ ။ပံုေလးကေတာ့ က်မရဲ႕လက္ရာေလးေပါ့... (ၾကြားလိုက္ျပန္ၿပီး ဟိ)
မွတ္ခ်က္။ ။ပံုေလးကေတာ့ က်မရဲ႕လက္ရာေလးေပါ့... (ၾကြားလိုက္ျပန္ၿပီး ဟိ)
ကိုယ္တိုင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ပံုေလးပဲ ၾကြားတာဟုတ္ပါဘူး ေလေျပခ်ိဳေရ း)
ReplyDeleteခံစားခ်က္ကဗ်ာေလး မွ်ေဝခံစားသြားတယ္ေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ေလေၿပ ေလေၿပ ေလေၿပ စိတ္ရႈပ္ေနတာေတြေၿပသြားေလာက္ပီ ထင္ပါရဲ႕။
ReplyDelete