ငါ နင့္ကို မခ်စ္ဘူးမခ်စ္ဘူးေျပာရေလ
နင္မရွိရင္ ငါေၾကကြဲ
၀မ္းနည္းရေပ....။
မိုးျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ကေလ
ၾကယ္စင္ေတြ ငံု႕လွ်ိဳးၾကည့္
နင့္ကိုျမင္ ၀မ္းသာၾကလို႕
ငါ့အဖို႕ မနာလိုေပ...။
ငါနင့္ကို မခ်စ္ေပမဲ့
အေၾကာင္းကို ငါမသိေလ
နင္ျပဳသမွ်အကုန္လံုး
ငါ့ရင္ထဲ စြဲညိေန...။
အထီးက်န္ငါ့ဘ၀ရယ္က
သက္ျပင္းေတြ အခါခါခ်
အျခားသူအားလံုးထက္
ေျခာက္ေသြ႕ခဲ့ရ...။
ခြဲခြာၿပီး နင္သြားလ်င္
ငါမုန္းတဲ့ ခ်စ္စကားသံဇဥ္
ပဲ့တင္သံ တရစ္၀ဲ၀ဲ
ဂီတေတးလို နင္ုဆိုစကား
ငါ့အၾကားမွာေလ ခ်ဳိသာဆဲ...။
ငါနင့္ကို မခ်စ္ေပမဲ့
၀င္းလဲ့လဲ့နင့္မ်က္၀န္းေတြ
ျပာရင့္ရင့္ ရႊန္းရႊန္းစို
စကားဆိုေျပာေနၾကေပ...။
သန္းေခါင္ယံ ေကာင္းကင္ကေလ
လင္းလက္ေန ၿဂိဳလ္ေတြထက္
နင့္မ်က္၀န္း အလွေတြက
ေတာက္ပလ်က္ေပ...။
ငါနင့္ကို မခ်စ္ဘူးရယ္လို႕
စိတ္ကူးထဲ သိေနသေယာင္
အလို......တျခားသူေတြက
မယံုၾက ငါ့ကိုေလွာင္....။
နင့္ေနရပ္ ေ၀းသီေခါင္
ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ ငါေမွ်ာ္ၾကည့္
သူတို႕ေတြ ငါ့ကိုေတြေတာ့
ၿပံဳးေထ့ၾကေပါ့......။
No comments:
Post a Comment