ကယ္ဆယ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ မရဏတရားသည္ ခ်စ္သူမ်ားကို မလြဲမေသြခြဲပစ္မည္ဟူေသာ အယူအစကို လူသားအမ်ားစုတို႕ လက္မခံ တြန္းလွန္ၾကေၾကာင္း ေဖၚျပထားပံုရသည္။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားအနက္ တြဲဖက္သခၤ်ိဳင္းဂူမ်ား၊ John Donne ကေသဆံုးၿပီးေနာက္ မိမိလက္ေမာင္းတြင္ ခ်ည္ေႏွာင္သြားလိုသည့္ ေတာက္ေျပာင္ေသာဆံပင္၊ လက္ၾကပ္ကဲ့သို႕ အမွတ္တရပစၥည္းမ်ိဳးမ်ားက ခ်စ္သူတို႕ၾကာျမင့္စြာ အတူေနလိုမႈ ဆႏၵကိုေဖၚညႊန္းသည္။ ထိုသို႕ေသာခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ အခ်စ္ကိုယ္တိုင္၏ ေၾကကြဲဖြယ္အျဖစ္သည္ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ၿပီး သိရွိမႈႏွင့္ စိတ္ပိုင္းအရ ခံစားရမႈတို႕ၾကားတြင္ သိသိသာသာကြဲျပားေပၚလြင္္သည္။ လူသားတို႕သည္ ေသဆံုးမႈကို သေဘာေပါက္သည္။ သို႕ရာတြင္တစ္ႀကိမ္က မဆံုးအစမရွိဟု ယူဆထားေသာ စိတ္လွဳပ္ရွားခံစားမႈ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားမႈကိုမူ လက္မခံတက္ၾကေခ်။
၁၉ ရာစုႏွစ္တြင္ မရဏတရားအေပၚ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္စြဲလန္းျခင္း ဥပါဒါန္တစ္ရပ္ေပၚလာသည္။ အခ်စ္သည္ မရဏတရားထက္ ပိုမိုရွင္သန္ တည္ၿမဲႏိုင္မည္ေလာ ဟူေသာျပသ၁နာလည္း စဥ္းစားလာသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ရပ္က Elizabeth Barrett Browning ကို အားတက္ေစခဲ့သည္။ Elizabeth က ခင္ပြန္းျဖစ္သူ Robert Browning ထံသို႕ ကဗ်ာေရးပို႕ခဲ့သည္။ “ ထြက္သက္၀င္သက္ႏွင့္အမွ် ရွင့္ကိုခ်စ္ပါသည္။ အၿပံဳးမ်ား မ်က္ရည္မ်ား၊ က်မဘ၀တစ္ခုလံုးႏွင့္အမွ် ခ်စ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ကသာ ေရြးခ်ယ္ခိုင္းပါက က်မသည္ အသက္ေသဆံုးၿပီးခ်ိန္အထိ ရွင့္အေပၚခ်စ္ၿမဲခ်စ္ေနပါမည္။” ဟူၿပီး ေရးခဲ့သည္။
တစ္ဦးတည္း အသက္ရွင္က်န္ရစ္မႈထက္ ႏွစ္ေယာက္သားအတူ အသက္ေသဆံုးလိုမႈကို ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ေၾကကြဲဖြယ္ျပဇာတ္၊ ေအာ္ပရာမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ရံဖန္ရံခါဆိုသလို ထိုသို႕ႏွစ္ေယာက္ လက္တြဲေသရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္မႈသည္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ အျမင္လြဲမွားမႈအေပၚ အေျခတည္တက္သည္။ ရွိတ္စပီးယား၏ Romeo ႏွင့္ Juliet တို႕ ေသဆံုးသြားမႈမ်ားႏွင့္ Ovid ၏ Pyramus and Thisbe ပံုျပင္တို႕ကို ၾကည့္လွ်င္သိႏိုင္သည္။ အခ်စ္ႏွင့္မရဏ တြဲယွက္ အယူအဆသည္ Wagner ၏ Liebestod ေတးဂီတမွ Tristan ႏွင့္ Isolde တိုပအေၾကာင္းတြင္ ပိုမိုေပၚလြင္သည္။ ေတးျပဳစာဆိုႀကီးသည္ အလယ္ေခတ္၏အျပစ္မကင္းေသာ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို ေအာ္ပရာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုဇာတ္လမ္းမွာ အခ်စ္စစ္က မရဏတရားအေပၚ ေအာင္ပြဲခံႏိုင္မႈျဖစ္သည္။ Tristan ေသဆံုးသြားေသာအခါ Isolde သည္ စိတ္ဆႏၵအတိုင္း ထရီစတန္အေလာင္းေေပၚတြင္ လဲက်ေသဆံုးသြားသည္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးသည္ မရဏကမၻာတြင္ အတူျပန္ဆံုရသည္။ ထိုအျဖစ္မ်ိဳးသက္ရွိဘ၀တြင္ ရႏိုင္စရာမရွိေခ်း။
အခ်စ္ႏွင့္မရဏ တြဲယွက္ထားေသာ ရသပန္းတိုင္တြင္ စိတ္လ်ဳပ္ရွားမႈဆိုင္ရာ သစၥာတရား ထင္ဟပ္လ်က္ရွိသည္။ ယင္းသစၥာတရားကာ ခ်စ္သူမရွိပဲ ဘ၀ကို မရပ္တည္ႏိုင္ဟူသည္ပင္။ ဥပမာအားျဖင့္ Puccini ၏ ဇာတ္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီး Tosca သည္ ခ်စ္သူ Cavaradossi အဆံုးစီရင္ခံရေၾကာင္း သိလိုက္ရၿပီးေနာက္ အျမင့္မွခုန္ခ် ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။
အခ်စ္ေၾကာင့္ အမွန္စစ္စစ္ ေသဆံုးသြားရသူ နည္းလွစြာ၏ သို႕ရာတြင္ ယင္းကိစၥအတြက္ စံနမူတစ္ရပ္မွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ကြဲကြာခ်စ္သူမ်ားသည္ ေသခ်င္တက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတစ္ဦးအား တမလြန္ေလာကသို႕ တစ္ဦးတည္း ေစလႊတ္လိုက္ရမည္ကိုလည္း အထူးစိုးရြံ႕မိၾကသည္။ ခ်စ္သူခ်င္း လက္ခ်င္းတြဲယွက္သြားလိုမႈသည္ အဆင္ျခင္မဲ့မႈပင္ျဖစ္သည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ယင္းသို႕ေသဆံုးသြားလိုမႈသည္ ခ်စ္စိတ္ျပင္းျပင္း ခ်စ္သူမ်ား၏ စိတ္ရူးထမႈမ်ားေပတည္း...။
No comments:
Post a Comment